1 – داستان بنویسید ، نه جملات به هم چسبیده
اگر انتخاب با خودتان بود، آیا دوست داشید که رمان بخوانید یا رومه؟
بی شک، رمان. می دانید چرا؟
چون
با اینکه رومه اخبار روز و تیترهای خاص می دهد، اما رمان به شما داستان
می گوید؛ یک داستان ادبی که باعث می شود تا از نظر عاطفی حس خوب داشته
باشید.
ما انسان ها، داستان ها را خیلی راحت تر از جملات به خاطر می سپاریم.
برای مثال، افراد بسیاری جملات زیر را در نامه SOP می نویسند:
I
used to work in a multinational software company in the development
team, and I had to do the same job every day: code stuff. There was
nothing new for me to learn at work, and there was nothing very exciting
about going to the office. One day I decided that I had to get out of
there, so I applied to college to study higher courses and get a better
job.”
آیا شبیه یک داستان نیست؟ بله که هست. یک داستان خیلی ساده. اما در عوض چطور است که اینطور بنویسیم؟
Late
in the night one Monday, I had found myself in the middle of a deserted
office, and fifteen thousand lines of code. Full of caffeine in my
bloodstream, and an empty life beyond office, I realized that the
computers started coding my brain, and controlling my life. No longer
wanting to let the machines feed on me, I decided that college would be
my salvation.”
هر دوی داستان
ها در چهار خط نوشته شدند. اما فکر می کنید که عضو کمیته پذیرش، کدامیک را
با اشتیاق می خواند؟ فکر می کنید کدام داستان در ذهن ها می ماند (حتی بعد
از خواندن نامه اس او پی 5000 متقاضی)؟
دوباره فکر کنید. آیا می خواهید که نامه Statement of Purpose شما مانند یک رمان خوانده شود یا یک رومه؟
اگر می خواهید داستان بنویسید، باید وقت زیادی را برای تنظیم آن بگذارید.
به این فکر کنید که چرا می خواهم ادامه تحصیل دهم، چه دلایل عاطفی ، اقتصادی و غیره پشت درس خواندن من است.
بعد از کمی فکر کردن، یک دلیل محکم پیدا می کنید که چرا می خواهید آن رشته خاص را در آن دانشگاه بخوانید.
حال که دلیل را یافتید، شروع به نوشتن داستان کنید. داستانی که کمیته را تحت تاثیر خود قرار دهد.
درباره این سایت